Bloemen

S-vormige compositie van het boeket, dat daardoor een zwierige indruk maakt. Een zacht maar bont coloriet met vage contouren; het boeket is geplaatst op een marmeren tablet met de signatuur er als het ware ingebeiteld. Faes volgde in zijn bloemstillevens het type dat ondermeer door Jan Van Huysum werd gepropageerd. Achteraan de ruiker vult een lichtbron de verlichting van de voorgrond aan en schept een hevig effect van tegenlicht. Links op het tablet ligt een vogelnest, rechts een tros blauwe en een tros witte druiven. Vliegen en een lieveheersbeestje bevinden zich op en rond het boeket.
Grote gelijkenis op vlak van schikking en lichtweergave met de ruiker die Faes schilderde in 1791 en bewaard wordt in het KMSKB. Nature morte vervulde in de 18de eeuw vooral een decoratieve functie. Vooral in het midden van de eeuw verschenen voorstellingen van bloemen die zich in golvende slingers uitstortten, ver verwijderd van de brave omlijstingen van de religieuze voorstellingen van de 17de eeuw. Vooral in het midden van de 18de eeuw vindt men veel van deze slingers terug op de wanden van de rijke privéwoningen, waar ze zich aanpassen aan de draaiende bewegingen van de rococomotieven die de versiering overwoekeren. Van deze wentelende bewegingen lijkt dit schilderij een herinnering te zijn.